***نسیم معرفت***
** حضرت علی (عَلَیهِ السَّلامُ ) فرمود : فِی تَقَلُّبِ الْأَحْوَالِ عِلْمُ جَوَاهِرِ الرِّجَالِ . [فِی تَقَلُّبِ الْأَحْوَالِ عُلِمَ جَوَاهِرُ الرِّجَالِ] . در دگرگونى و فراز و نشیبِ روزگار جوهره و حقیقت و واقعیت درونی انسان ها پدیدار می شود . (نهج البلاغه فیض الأسلام حکمت208 .)
** [«فِی تَقَلُّبِ الأَحوالِ» ظَرفُُ مُستَقَرُُ خَبَرُُ مُقَدَّمُُ، وَ «عِلْمُ» مُبتَداءُُ مُؤَخَّرُُ، وَ هُوَ مَصدَرُُ مِن المَبنِىِّ لِلمَفعُولِ(اَلمَجهُولِ) مُضافُُ إِلَى النّائِبِ عَنِ الفاعِلِ. أَی : یُعلَمُ جَواهِرُ الرِّجالِ فِی تَقَلُّبِ الأَحوالِ.]
جمله «فِی تَقَلُّبِ الأَحوالِ» ظرف مستقر و خبرمقدم است و «عِلْمُ جَوَاهِرِ الرِّجَالِ» مبتدای مؤخر می باشد و کلمه «عِلْمُ» در این کلام ، مصدری است که معنای مجهولی دارد و اضافه شده به «جَوَاهِرِ الرِّجَالِ» که در واقع نائب فاعل است . و معنای این حدیث طبق این بیان چنین می باشد : دانسته می شود جواهر و حقایق و واقعیات مردان (انسان ها) در دگرگونی واضاع و احوال روزگار .
(شرح منهاج البراعة از مرحوم حضرت آیت الله العُظمی سیدابوالقاسم خویی)
**حضرت آیت الله سید اصغر سعادت میرقدیم لاهیجی