**علی مُطهری میرحسین موسوی دوم نشود +نسیم معرفت

***نسیم معرفت***

فرق شهید علامه مطهری و پسرش علی مطهری

میان ماه من تا ماه گردون
تفاوت از زمین تا آسمان است


جناب مستطاب آقای علی مطهری ما  متاسفانه از راه پدرش خیلی خیلی فاصله دارد  و متاسفانه  خارج از منویات مقام معظم  رهبری حضرت آیت الله امام خامنه ای  حرکت می کند
البته اِخلال در سخنرانی کسی  که  سخنانِ مفسده انگیز ندارد جایز نیست  ولی جناب آقای علی مطهری رفتارها و گفتارهایش مشکوک است  و  متاسفانه پشت پرده ، نیات ناصاف دیگری وجود دارد که عده ای  بازیگر و عامل آن نیات هستند ....
خداوند همه ما و از جمله علی آقای مطهری را از مفاسد و نقشه های شوم حفظ فرماید.

جناب آقای علی مطهری  سوژه ای است که  در پس و پیش آن فتنه یا فتنه ها  وجود دارد....

سخنرانی علی آقای مطهری  بهانه است ، اصلِ مطلب ، چیز دیگری است . هدفِ اصلی ، چیز دیگری است.  ....

امیدواریم که علی آقای مطهری عزیز ما میرحسین موسوی دوم نشود.....

معیار و شاخصِ  ما برای شناخت  هویت  جناب آقای علی مطهری  رفتارها و گفتارها و مواضع سیاسی او است.... 

مِعیار ، تَبَعِیّت عملی   از ولیّ فقیه زمان حضرت  آیت الله امام خامنه ای است ....

سیداصغرسعادت میرقدیم لاهیجی

اول آذر 1395 ه.ش

***نسیم معرفت***

به نام خدا

پاسخ به یک سخن ناصواب جناب حجت الاسلام زایری عزیز

سخنان جناب حجت الاسلام محمد رضا زایری (در میزگرد شبکه 3 سیما با حجت الاسلام سالک در برنامه دیروز-... -فردا)  اگر چه بیانگر برخی حقایق و واقعیات تلخ  در کشور است ولی ایراد هایی هم به جناب ایشان وارد است ......
ایشان باتوجه به نکاتی که مطرح کردند گفتند که کار فرهنگی اثری ندارد و همه ما سرِ کاریم ؟!!
پاسخ بنده به ایشان این است که در هیچ شرایطی کار فرهنگی و تبلیغی و امر به معروف و نهی از منکر و .... تعطیل نمی شود و وظیفه و رسالت تبلیغی و فرهنگی ما در عرصه های مختلف  هیچگاه سرِکاری نبوده و نخواهد بود . هیچگاه و در هیچ شرایطی همه مردم یک منطقه و کشور بالفعل فاسد و فاجر و کافر نمی شوند.  قاعده کلی این است که انسان ها به تدریج فاسد و طالِح  و یا خوب و صالِح می شوند . در میان هر قوم و ملتی انسان هایی هستند که خواهان حقیقت و هدایت و ... می باشند اگرچه اکثری شان طالِح و ناصالِح و... باشند. سیره و عمل انبیاء و معصومین (عَلَیهِِمُ السَّلامُ )   برخلاف گفته های آقای زایری می باشد. انبیایی چون حضرت موسی ع  و ابراهیم  (عَلَیهِِ السَّلامُ )  و پیامبر اکرم   (صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَآلهِ وَسَلَّمَ)   و امامان معصوم  (عَلَیهِِمُ السَّلامُ )   با اینکه از نظر عِدّه  و عُدّه   و نیرو و امکانات مادی در قِلّت و اقلیت بودند اما هیچگاه مایوس نشدند و  در سنگر هدایت و تبلیغ دین لحظه ای کوتاهی نکردند. امام حسین (عَلَیهِِ السَّلامُ )  در روز عاشورا خودش و اصحابش برای لشکر کفر در قالب نثر و نظم سخن گفتند و حضرت زینب (سَلامُ اللهِ عَلَیها) و امام زین العابدین (عَلَیهِِمُ السَّلامُ ) در برابر ابن زیاد و یزید و برای مردم در کوفه و شام  خطبه و سخنرانی فرمودند. آنها هرگز نگفتند که  چون در جامعه  فساد و رشوه و ... هست و حاکم زمان هم که کمکی نمی کند  پس  کار فرهنگی و دینی چه فایده ای دارد ؟!!  جناب آقای زایری  کم لطفی کردند . کارفرهنگی و تبلیغی مُبلِّغین  چه به عنوان رسالت و چه به عنوان  (مَعْذِرَةً اِلَی رَبِّهِم و  یا مَعْذِرَةً اِلَی رَبِّنا   «اشاره به آیه 164 سوره اعراف ») (1)  هرگز و هیچگاه سرِکاری نخواهد بود.

یکی از اشتباهات آقای زایری این است که خیال کرده  که کارفرهنگی حتما باید امروز و فردا نتیجه بدهد و توجه نفرمود که  کار فرهنگی گاهی زود نتیجه می دهد و آثار و برکات آن زودتر مشاهده می شود و گاهی هم دیربازدِه است و برکات آن نصیب نسل ها واعصار دیگر می باشد . اساسا کار فرهنگی زمان بر است و  معمولا با موانع مختلف همراه است و مهم آن است که ما با الگو گیری از اهلبیت (عَلَیهِِمُ السَّلامُ )  و.... در هر شرایطی آماده برای کارهای فرهنگی و تبلیغی باشیم و با توکل بر خدا وند  مصمّم تر  و استوارتر به وظایف خویش عمل کنیم.

در کشور ما  با وجود حاکمیت ولایت فقیه و وجود علماء و مراجع و طلاب و فضلاء  و ... زمینه های مختلف جهت انجام کارهای فرهنگی  وجود دارد و سخن از یاس و نومیدی در این عرصه  جا ندارد و شایسته نیست که امثال آقای زایری عزیز از نومیدی و یاس سخن بگویند. بحمدالله ملت ما ملت فهیم و عاشق اهلبیت (عَلَیهِِمُ السَّلامُ )  هستند و زمینه های بسیار خوبی برای کارهای فرهنگی برای مردم و جوانان این آب و خاک وجود دارد هرچند که عوامل استکباری با امکانات گسترده خود در پی فساد و تباهی جوانان ما بودند وهستند و خواهند بود و هرچند که عده ای در داخل کشور  سرسفره نظام و انقلاب نشسته اند و در عرصه  فرهنگی کارشکنی  و اخلال و ...می کنند  و به وظایف خود عمل نمی کنند .  پس کمر بندها را محکم ببندیم و استوارتر از دیروز با درایت و عقل و حکمت و ایمان و توکل به خداوند  به کارهای فرهنگی در عرصه های مختلف بپردازیم و انشاءالله آثار و برکات فراوانی هم در پی خواهد داشت و دراین راه هیچگاه نباید نومید شد. وَ عَلَی اللَّهِ فَلْیَتَوَکَّلِ الْمُتَوَکِّلُونَ.  (2)   سوره ابراهیم آیه 12 .

اول آذر1395

سیداصغرسعادت میرقدیم لاهیجی

 (1) **وَ إِذْ قالَتْ أُمَّةٌ مِنْهُمْ لِمَ تَعِظُونَ قَوْماً اللَّهُ مُهْلِکُهُمْ أَوْ مُعَذِّبُهُمْ عَذاباً شَدیداً قالُوا مَعْذِرَةً إِلی‏ رَبِّکُمْ وَ لَعَلَّهُمْ یَتَّقُونَ

و ( به یاد آر ) هنگامی را که گروهی از آنها ( به گروه دیگر ) گفتند: «چرا جمعی ( گنهکار ) را اندرز می دهید که سرانجام خداوند آنها را هلاک خواهد کرد ، یا به عذاب شدیدی گرفتار خواهد ساخت؟! ( آنها را به حال خود واگذارید تا نابود شوند! ) » گفتند: « ( این اندرزها ، ) برای اعتذار ( و رفع مسئولیت ) در پیشگاه پروردگار شماست بعلاوه شاید آنها ( بپذیرند ، و از گناه باز ایستند ، و ) تقوا پیشه کنند!»

سوره اعراف آیه 164 .

(2) ** وَ ما لَنا أَلاَّ نَتَوَکَّلَ عَلَی اللَّهِ وَ قَدْ هَدانا سُبُلَنا وَ لَنَصْبِرَنَّ عَلی‏ ما آذَیْتُمُونا وَ عَلَی اللَّهِ فَلْیَتَوَکَّلِ الْمُتَوَکِّلُونَ

و چرا بر خدا توکّل نکنیم ، با اینکه ما را به راه های ( سعادت ) رهبری کرده است؟! و ما بطور مسلّم در برابر آزارهای شما صبر خواهیم کرد ( و دست از رسالت خویش بر نمی داریم ) ! و توکّل کنندگان ، باید فقط بر خدا توکّل کنند!»

سوره ابراهیم آیه 12 .

 

**حضرت آیت الله سید اصغر سعادت میرقدیم لاهیجی

***نسیم معرفت***

*حسین (علیه السلام) یعنی همه فضیلت هاو خوبی ها+نسیم معرفت

**  اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَبا عَبدِاللهِ الْحُسَیْنِ  (عَلَیهِِ السَّلامُ )

حسین  (عَلَیهِِ السَّلامُ )  یعنی اسلام

حسین  (عَلَیهِِ السَّلامُ )  یعنی  دین

حسین (علیه السلام)  یعنی قرآن

حسین (علیه السلام)  یعنی حیات و زندگی

حسین  (علیه السلام)  یعنی عزت و شرف و حُرِّیّت و آزادگی

حسین (علیه السلام)  یعنی نپذیرفتن ننگ و عار و ذلت

حسین (علیه السلام)  یعنی تسلیم نشدن در برابر ستمگران و مستکبران

حسین (علیه السلام)  یعنی مبارزه و مقابله با طاغوت و جور و ظلم و ستم

حسین (علیه السلام)  یعنی  ایستادگی و مقاومت و صبر و شکیبایی

حسین(علیه السلام)   یعنی مقابله و ریشه کنی  مَظاهر فساد و تباهی

حسین (علیه السلام)  یعنی  مبارزه  با انحرافات و خرافات

حسین (علیه السلام) یعنی امر به معروف و نهی از منکَر

حسین (علیه السلام)  یعنی منطق و عقل و حکمت

حسین (علیه السلام)  یعنی برنامه و هدف داشتن

حسین (علیه السلام)  یعنی حفظ ناموس و عفت و حیا و پاکی

حسین(علیه السلام)    یعنی احیاء شعائر دینی  و قرآنی

حسین (علیه السلام)  یعنی زنده نگهداشتن تعالیم و فرامین قرآن کریم

حسین(علیه السلام)  یعنی اِحیاء سنت جدّش محمد رسولُ الله (ص) 

حسین(علیه السلام)   یعنی  در صحنه بودن

حسین (علیه السلام)  یعنی بصیرت و بیداری

حسین (علیه السلام)  اصلاح جامعه و مردم و ساختن جامعه قرآنی و دینی

حسین  (علیه السلام)  یعنی  خدمت به اسلام و قرآن

حسین (علیه السلام)    یعنی  بندگی و  راز و نیاز

حسین  (علیه السلام)   یعنی اخلاص

حسین (علیه السلام)  یعنی   وفا و وفاداری

حسین(علیه السلام)  یعنی عشق به خدا .  عشق به حقیقت . عشق به همه خوبی ها ....

حسین (علیه السلام)  یعنی صفا و پاکی ویکرنگی و صداقت

حسین(علیه السلام)  یعنی اتحاد و وحدت و با هم بودن

حسین(علیه السلام)  یعنی ایثار

حسین (علیه السلام)  یعنی عفو و گذشت

حسین (علیه السلام)  یعنی  شجاعت وشهامت

حسین (علیه السلام)    یعنی  عشق به شهادت

حسین (علیه السلام)  یعنی همه فضیلت ها و کمالات و همه خوبی ها

حسین   (علیه السلام)  یعنی  وارث همه فضائل انبیاء و اوصیاء

حسین  (علیه السلام)  یعنی وارث  محمد (ص)    و  علی (ع)و فاطمه (س)

حسین (علیه السلام)  یعنی زمینه سازی برای یک حکومت شایسته مهدوی  عج  بر مدار آیین محمدی  (ص) 
 
حسین  (علیه السلام) یعنی  اسلام ناب محمدی (صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَآلهِ وَسَلَّمَ) 

یکشنبه
30 آبان 1395

سیداصغرسعادت میرقدیم لاهیجی

 

***نسیم معرفت***

  ** رُوِیَ عَنْ أَبِی مُحَمَّدٍ اَلحَسَنِ الْعَسْکَرِیِّ  (عَلَیهِِ السَّلامُ )  أَنَّهُ قَالَ عَلَامَاتُ الْمُؤْمِنِ خَمْسٌ صَلَاةُ الْإِحْدَى وَ الْخَمْسِینَ وَ زِیَارَةُ الْأَرْبَعِینَ  وَ التَّخَتُّمُ بِالْیَمِینِ وَ تَعْفِیرُ الْجَبِینِ وَ الْجَهْرُ بِبِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیم.

 امام حسن عسکری (عَلَیهِِ السَّلامُ )  فرمود : نشانه‌های مؤمن پنج چیز است: پنجاه رکعت نماز (نماز یومیه و نمازهای نافله)، زیارت اربعین (حسینی  (عَلَیهِِ السَّلامُ ) ) ، انگشتر به دست راست کردن، جَبین و پیشانی  را در سجده بر خاک گذاردن ،  جَهر و بلند گفتن  بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ  در نماز .  (وسایل الشیعه/ج10/ص375  - بحارالأنوار 82 75 باب 24-تهذیب الأحکام ، ج‏ 6 ، ص: 52-)

شیخ مفید در کتاب مَزار، فصلی تحت عنوان  «فَصلُ زِیارَةِ الأَربَعین» دارد  و در آنجا  همین حدیث امام حسن عسکری  (عَلَیهِِ السَّلامُ )  را که در بالا آمده است ذکر می نماید و نیز در کتاب «تَهذیبُ الأَحکام از مرحوم شیخ طوسی »  این حدیث آمده است . همچنین شیخ طوسی در «مِصْباحُ الْمُتَهَجِّد و سِلاحُ الْمُتَعَبِّد » می‌فرماید: « وَ یُستَحَبُّ زِیارَتُهُ فِیهِ وَ هِیَ زِیارَةُ الأَربَعینِ یعنی مستحب است زیارت امام حسین ع  در روز اربعین  و آن زیارت  همان زیارت اربعین است  »  بعد  همین روایت امام حسن عسکری (ع) را بیان می کند و بسیاری دیگر از کُتُب معتبر نیز این روایت را ذکر کرده اند .

**********************************************

زیارت اربعین
اربعین سید الشهدا ع  مصادف با روز بیستم صفرالمُظفَّر است، شیخ طوسى در کتاب تَهذیبُ الأَحکام و مِصْباحُ الْمُتَهَجِّد از حضرت امام حسن عسکرى ع روایت کرده: نشانه هاى مؤمن پنج چیز است: پنجاه و یک رکعت نماز گذاردن، که مراد هفده رکعت واجب، و سی و چهار رکعت نافله [مستحب] در هر شب و روز است، و زیارت اربعین، و انگشتر به دست راست نمودن، و پیشانى را در سجده بر خاک نهادن، و بلند گفتن «بسم اللّه الرّحمن الرّحیم» کیفیت زیارت حضرت امام حسین علیه السّلام در روز اربعین بدین صورت است : هنگامیکه قسمت قابل توجهى از روز برآمده، بخوان

اَلسَّلامُ عَلى وَلِىِّ اللَّهِ وَ حَبیبِهِ؛

سلام بر ولى خدا و دوست او

اَلسَّلامُ عَلى خَلیلِ اللَّهِ وَ نَجیبِهِ ؛

سلام بر خلیل خدا و بنده نجیب او

اَلسَّلامُ عَلى صَفِىِّ اللَّهِ وَابْنِ صَفِیِّهِ

سلام بر بنده برگزیده خدا و فرزند برگزیده‌اش

اَلسَّلامُ عَلىَ الْحُسَیْنِ الْمَظْلُومِ الشَّهیدِ

سلام بر حسین مظلوم و  شهید

اَلسَّلامُ عَلى اَسیرِ الْکُرُباتِ وَ قَتیلِ الْعَبَراتِ

سلام بر آن بزرگوارى که اسیر گرفتاری ها و سختی ها  بود و کُشته اشکِ روان گردید

اَللّهُمَّ اِنّى اَشْهَدُ اَنَّهُ وَلِیُّکَ وَابْنُ وَلِیِّکَ وَ صَفِیُّکَ وَابْنُ صَفِیِّکَ الْفاَّئِزُ

خدایا من به راستى گواهى دهم که آن حضرت ،  ولىّ ( و نماینده) تو و فرزند ولىِّ تو بود و برگزیده‌ات و فرزند برگزیده‌ات بود که کامیاب شد

بکَرامَتِکَ اَکْرَمْتَهُ بِالشَّهادَةِ وَ حَبَوْتَهُ بِالسَّعادَةِ وَ اَجْتَبَیْتَهُ بِطیبِ الْوِلادَةِ

به بزرگداشتت ، گرامیش کردى به مقام شهادت  و مخصوصش داشتى به سعادت و برگزیدى او را به پاکزادى و پاکى ولادت

وَ جَعَلْتَهُ سَیِّداً مِنَ السّادَةِ وَ قآئِداً مِنَ الْقادَةِ وَ ذآئِداً مِنْ الْذادَةِ

و قرارش دادى یکى از آقایان (بزرگ) و از رهروان پیشرو و یکى از کسانى که از حق دفاع کردند

وَاَعْطَیْتَهُ مَواریثَ الاَْنْبِیاءِ وَ جَعَلْتَهُ حُجَّةً عَلى خَلْقِکَ مِنَ الاَْوْصِیاءِ

و میراث‌هاى پیامبران  را به او دادى و از اوصیائى که حجت تو بر خَلقت هستند قرارش دادى

فَاَعْذَرَ فىِ الدُّعآءِ وَ مَنَحَ النُّصْحَ وَ بَذَلَ مُهْجَتَهُ فیکَ

او نیز در دعوت مردم جاى عذر و بهانه‌اى (براى کسى) نگذارد و بی‌دریغ خیرخواهى کرد و جان خود را در راه تو داد

لِیَسْتَنْقِذَ عِبادَکَ مِنَ الْجَهالَةِ وَ حَیْرَةِ الضَّلالَةِ

تا برهاند بندگانت را از (گرداب) جهالت و نادانى و سرگردانى (در وادى) گمراهى

وَ قَدْ تَوازَرَ عَلَیْهِ مَنْ غَرَّتْهُ الدُّنْیا وَ باعَ حَظَّهُ بِالاَْرْذَلِ الاَْدْنى؛

 و چنان شد که همدست شدند بر علیه آن حضرت کسانى که دنیا فریبشان داد.

وَ شَرَى آخِرَتَهُ بِالثَّمَنِ الاَْوْکَسِ وَ تَغَطْرَسَ وَ تَرَدّى فى هَواهُ

و فروختند بهره (کامل و سعادت خود را) به بهاى پست ناچیزى و از دست دادند آخرتشان را در مقابل بهائى اندک و بى مقدار ،  و بزرگى و تکبُّر کردند و خود را در چاه هوا و هوس سرنگون کردند، ( و خود را در دامن هواىِ نفس انداختند)

وَاَسْخَطَکَ وَاَسْخَطَ نَبِیَّکَ

و تو و پیامبرت را به خشم آوردند

وَ اَطاعَ مِنْ عِبادِکَ اَهْلَ الشِّقاقِ وَالنِّفاقِ وَ حَمَلَةَ الاَْوْزارِ

و پیروى کردند از میان بندگانت آنانى را که اهل دو دستگى و نفاق بودند و کسانى را که بارهاى سنگین گناه به دوش مى‌کشیدند

الْمُسْتَوْجِبینَ النّارَ فَجاهَدَهُمْ فیکَ صابِراً مُحْتَسِباً حَتّى سُفِکَ فى طاعَتِکَ دَمُهُ وَاسْتُبیحَ حَریمُهُ

و بدین جهت مستوجب دوزخ گشته بودند آن حضرت (که چنان دید) با شکیبائى و پاداش جوئى با آنها جهاد کرد( صابرانه و به حساب تو جهاد نمود ) تا اینکه  خونش در راه پیروى و طاعت  تو ریخته شد و حریم مقدسش  نیز  شکسته شد.

اَللّهُمَّ فَالْعَنْهُمْ لَعْناً وَبیلاً وَ عَذِّبْهُمْ عَذاباً اَلیماً

خدایا آنان را لعنت کن لعنتى سنگین، و عذابشان کن عذابى دردناک

اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَابْنَ رَسُولِ اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَابْنَ سَیِّدِ الاَْوْصِیاَّءِ

سلام بر تو اى فرزند رسول خدا، سلام بر تو اى فرزند سَرورِ اوصیاء

اَشْهَدُ اَنَّکَ اَمینُ اللهِ وَابْنُ اَمینِهِ عِشْتَ سَعیداً وَ مَضَیْتَ حَمیداً

گواهى دهم که به راستى تو  امین و امانتدار خدا و فرزند امانت‌‌دار اویى ،  سعادتمند زیستى و ستوده از دنیا رفتى

وَ مُتَّ فَقیداً مَظْلُوماً شَهیداً وَ اَشْهَدُ اَنَّ اللَّهَ مُنْجِزٌ ما وَعَدَکَ

و گمگشته و ستمدیده و شهید( از این عالَمِ فانی )  درگذشتى و گواهى میدهم که خدا آنچه را به تو وعده داده  وفا کننده است.

وَ مُهْلِکٌ مَنْ خَذَلَکَ وَ مُعَذِّبٌ مَنْ قَتَلَکَ وَ اَشْهَدُ اَنَّکَ وَفَیْتَ بِعَهْدِاللهِ

و به هلاکت رساند هر که را که دست از یاریت برداشت و عذاب کند کسى که تو را کشت و گواهی دهم که تو به خوبى وفا کردى به عهد خدا،

وَ جاهَدْتَ فى سَبیلِهِ حَتّى اَتیکَ الْیَقینُ فَلَعَنَ اللهُ مَنْ قَتَلَکَ،

و جهاد کردى در راه او تا مرگت فرا رسید خدا لعنت کند کسى که تو را کشت

وَ لَعَنَ اللهُ مَنْ ظَلَمَکَ وَ لَعَنَ اللَّهُ اُمَّةً سَمِعَتْ بِذلِکَ فَرَضِیَتْ بِهِ

و خدا لعنت کند کسى که به تو ستم کرد و خدا لعنت کند مردمى که شنیدند جریان کشتن و ستم تو را و بدان راضى بودند،

اَللّهُمَّ اِنّى اُشْهِدُکَ اَنّى وَلِىُّ لِمَنْ والاهُ وَ عَدُوُّ لِمَنْ عاداهُ بِاَبى اَنْتَ وَ اُمّى یَابْنَ رَسُولِ اللَّهِ.

خدایا من تو را گواه مى‌گیرم که دوست دارم هر که او را دوست دارد و دشمن هستم با هر که او را دشمن دارد ، پدرم و مادرم به فدایت اى فرزند رسول خدا.

اَشْهَدُ اَنَّکَ کُنْتَ نُوراً فىِ الاَْصْلابِ الشّامِخَةِ وَالاَْرْحامِ الْمُطَهَّرَةِ،

گواهى دهم که تو به راستى نورى بودى در پشت پدرانى بلند مرتبه و رَحِم‌هایى پاکیزه

لَمْ تُنَجِّسْکَ الْجاهِلِیَّةُ بِاَنْجاسِها وَ لَمْ تُلْبِسْکَ الْمُدْلَهِمّاتُ مِنْ ثِیابِها،

اوضاعِ زمان جاهلیّت به آلودگی‌هایش تُرا آلوده نکرد  و  از لباس‌هاى چرکینش خود به تو نپوشانید ( دامن پاک تو از همه آلودگی ها و پلیدی های عصرِ جاهیت مُبرَّی و برکنار بود )

وَ اَشْهَدُ اَنَّکَ مِنْ دَعاَّئِمِ الدّینِ وَ اَرْکانِ الْمُسْلِمینَ وَ مَعْقِلِ الْمُؤْمِنینَ،

و گواهى دهم که به راستى تو از پایه‌هاى دین و ستون‌هاى محکم مسلمانان و پناهگاه مردمان با ایمان هستی

وَ اَشْهَدُ اَنَّکَ الاِْمامُ الْبَرُّ التَّقِىُّ الرَّضِىُّ الزَّکِىُّ الْهادِى الْمَهْدِىُّ،

و گواهى دهم که  به راستى تو  پیشواىِ نیکوکارِ با تقوا و پسندیده و پاکیزه و راهنماىِ راه یافته‌اى هستی .

وَ اَشْهَدُ اَنَّ الاَْئِمَّةَ مِنْ وُلْدِکَ کَلِمَةُ التَّقْوى وَ اَعْلامُ الْهُدى وَ الْعُرْوَةُ الْوُثْقى وَالْحُجَّةُ على اَهْلِ الدُّنْیا

 و گواهى میدهم که امامان از فرزندانت، اصل و روح و حقیقتِ تقوا،، و نشانه هاى هدایت، و دستگیره محکم، و حجّت بر اهل دنیا هستند

 وَ اَشْهَدُ اَنّى بِکُمْ مُؤْمِنٌ وَ بِاِیابِکُمْ مُوقِنٌ بِشَرایِعِ دینى وَ خَواتیمِ عَمَلى وَ قَلْبى لِقَلْبِکُمْ سِلْمٌ،

و گواهى دهم که من به شما ایمان دارم و به بازگشتتان ( روز رَجعت )  یقین دارم با قوانین دینم و عواقبِ کردار و عَمَلم  و دلم تسلیمِ دل شما است ( قلبم با قلبتان در  صلح و آشتی است و هیچ دشمنی با شما ندارم و تسلیم خواسته های شما هستم  )

وَ اَمْرى لاَِمْرِکُمْ مُتَّبِعٌ وَ نُصْرَتى لَکُمْ مُعَدَّةٌ حَتّى یَاْذَنَ اللَّهُ لَکُمْ،

و کارم پیرو  و تابعِ کار شما است و یاریم برای شما  آماده است تا آن که خدا (در ظهورتان در روز رَجعت ) به شما   اجازه دهد

فَمَعَکُمْ مَعَکُمْ لامَعَ عَدُوِّکُمْ صَلَواتُ اللهِ عَلَیْکُمْ وَ على اَرْواحِکُمْ،

پس با شمایم نه با دشمنان شما، درودهاى خدا بر شما و بر روان‌هاى شما

وَ اَجْسادِکُمْ وَ شاهِدِکُمْ وَ غاَّئِبِکُمْ وَ ظاهِرِکُمْ وَ باطِنِکُمْ.

و پیکرهایتان و حاضرتان و غائبتان و آشکارتان و نهانتان.

آمینَ رَبَّ الْعالَمینَ.

آمین اى پروردگار جهانیان.