نسیم معرفت

مرحوم آیت الله حاج سید حسن امامی اصفهانی ره (اسوه اخلاق وادب)

به نام خدا

** موضوع : سلام کردن و تواضع+

یادی از مرحوم آیت الله حاج سید حسن امامی اصفهانی ره (اسوه اخلاق وادب)

مرحوم آیت الله حاج سید حسن فقیه امامی اصفهانی (سیّدُ العُلَمای اصفهانی) مسؤل مدرسه علمیه ذُوالفَقاربود که در بین مردم اصفهان از محبوبیت بسیار بالایی برخوردار بود و خدمات علمی و فرهنگی و کارهای خیر فراوانی در طول حیات با برکت خود انجام داد و مردم اصفهان به خاندان امامی ارادت و علاقه خاصی داشته و دارند . ایشان یکی از رُفقا و دوستان صمیمی مقام معظم رهبری بودند و در رحلت او حضرت آیت الله العظمی امام خامنه ای پیام تسلیت دادند . ایشان برخورد و اخلاق بسیار پرجاذبه ای داشتند . در طول یک سال و اندی که در اوائل انقلاب و ایّام جنگ تحمیلی توسط صَدّام حسین تکریتی بر ضد ایران و موشک باران و حمله هوایی عراق در آن زمان به اصفهان ، در مدرسه ذُوالفَقار طلبه بودم ، جز تواضع و خوش رفتاری و وقار و وزانت و خیر و خوبی از ایشان ندیدم . در اخلاق و رفتار و برخورد با مردم و طلاب و روحانیت و احسان و نیکی و رسیدگی به محرومین و اَیتام و دفاع از تشیّع و حریم اهل بیت (عَلَیهِمُ السَّلامُ) نمونه بود . در راه رفتن بسیار وزین و با وقار و متانت راه می رفتند و لحن سخنش بسیارجذّاب و دلنشین بود . آن زمان در مدرسه اَلغَدیر که زیر نظر مدرسه ذُوالفَقار بود ، منظومه مُلّا هادی سبزواری را تدریس می کرد . با همه موقعیت و جایگاه اجتماعی و علمی که داشت در سلام کردن به دیگران پیشگام بود و بارها دیدم که به هنگام ورود به مدرسه ذُوالفَقار به افرادی که در مسیر بودند اعم از طلبه و غیر طلبه سلام می کردند . یک روز در وقت صبح تقریبا ساعت 9 صبح دیدم که از درِ ورودی مدرسه ذُوالفَقار وارد مدرسه می شوند و عده ای همراهش بودند ، بنده جلو رفتم که زودتر سلام کنم دیدم که حضرت ایشان پیشدستی کردند و به اینجانب سلام کردند . چنین چیزی را ندیده بودم و برای من بسیارجالب بود که یک شخصیتی که همه اصفهانی ها به او ارادت دارند و انسان مشهور و بزرگی بوده با اینکه بنده را نمی شناخت ، سبقت در سلام می گیرد و به من سلام می کند .
سلام کردن و سلام دادن از سنت های بسیار با ارزش اسلامی و دینی است و روایات زیادی در این باب وارد شده است . در باره پیغمبراکرم (صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ) آمده است که کسی نمی توانست در سلام کردن بر آن بزرگوار پیشی بگیرد . متأسّفانه بعضی ها خیال می کنند که اگر جلوتر به دیگری سلام کنند ، مقام و مرتبه شان پایین می آید در حالی که چنین نیست بلکه برعکس است و سلام کردن به دیگران نشانه شخصیت و ادب و فرهنگ شخص است و تکبر کردن و سلام نکردن به دیگران ، نشانه نقص شخصیتی و بی فرهنگی است . جایی که خداوند مُتعال «در قرآن کریم» به بندگانش در دنیا و آخرت سلام می دهد آیا سزاوار است که بندگان او از سلام کردن به دیگران کوتاهی و دریغ نمایند؟!! .