***نسیم معرفت***

 ** حضرت علی  (عَلَیهِ السَّلامُ ) فرمود :  فِی تَقَلُّبِ الْأَحْوَالِ عِلْمُ  جَوَاهِرِ الرِّجَالِ . [فِی تَقَلُّبِ الْأَحْوَالِ عُلِمَ جَوَاهِرُ الرِّجَالِ] .  در دگرگونى و فراز و نشیبِ روزگار جوهره و حقیقت و واقعیت درونی انسان ها پدیدار می شود .  (نهج البلاغه فیض الأسلام حکمت208 .)

** [«فِی تَقَلُّبِ الأَحوالِ»  ظَرفُُ مُستَقَرُُ خَبَرُُ مُقَدَّمُُ، وَ  «عِلْمُ»  مُبتَداءُُ مُؤَخَّرُُ، وَ هُوَ مَصدَرُُ مِن المَبنِىِّ لِلمَفعُولِ(اَلمَجهُولِ) مُضافُُ إِلَى النّائِبِ عَنِ الفاعِلِ.  أَی : یُعلَمُ جَواهِرُ الرِّجالِ فِی تَقَلُّبِ الأَحوالِ.]

جمله «فِی تَقَلُّبِ الأَحوالِ» ظرف مستقر و خبرمقدم است و «عِلْمُ  جَوَاهِرِ الرِّجَالِ» مبتدای مؤخر می باشد و کلمه «عِلْمُ» در این کلام ،  مصدری است که معنای مجهولی دارد و اضافه شده به «جَوَاهِرِ الرِّجَالِ» که در واقع نائب فاعل است . و معنای این حدیث طبق این بیان چنین می باشد : دانسته می شود جواهر و حقایق و واقعیات مردان (انسان ها) در دگرگونی واضاع و احوال روزگار .

 (شرح منهاج البراعة از مرحوم حضرت آیت الله العُظمی سیدابوالقاسم خویی)

**حضرت آیت الله سید اصغر سعادت میرقدیم لاهیجی