در ایامی که عراق ناامن بود و مدت ها راه سامرا بسته شده بود و کسی نمی توانست به آنجا مشرف شود من در یکی از رواق ها کنار قبر علی بن ابیطالب (عَلَیهِِ السَّلامُ ) نشسته بودم در حال مکاشفه مسائل مهمی را دیدم.
به گزارش خبرنگار معارف باشگاه خبرنگاران؛زیارت جامعه کبیره یکی از بهترین متن های مورد تأیید از حیث اعتبار سند و محتوی آن می باشد که تا به حال شاید بیشترین شرح درباره آن به رشته تحریر در آمده است.
«متن زیارت به تنهایی برای اثبات اعتبار آن کافی است و هرگز نیازی به بررسی سند آن نیست زیرا زیبایی اسلوب، شیوایی تعبیر و بلندی معانی آن را در ردیف نهج البلاغه و صحیفه سجادیه قرار می دهد و از بررسی سند بی نیاز می سازد».(الانوار اللامعه فی شرح زیاره الجامعه، سید عبدالله شبر، ص 31).
به تعبیر مرحوم علامه مجلسی: «زیارت جامعه کبیره از جهت سند صحیح ترین زیارت ها و از نظر موارد جامع ترین آنها و از جهت لفظ فصیح ترین آنها و از نظر معنا بلیغ ترین آنها و از جهت رتبه والاترین آنهاست.»(بحارالانوار، علامه مجلسی، ج 102، ص 144).
مرحوم فخرالمحققین شیرازی درباره زیارت جامعه کبیره آورده اند: «در میان زیارت های مأثوره از حضرات معصومین (عَلَیهِِمُ السَّلامُ ) زیارت جامعه کبیره از نظر شیوایی بیان، گیرایی تعبیر، زیبایی اسلوب و رسایی معانی در اوج فصاحت و قله بلاغت قرار دارد. دریایی است از معارف خاندان عصمت و طهارت که از اقیانوس بیکران علوم آل محمد(علیهم السلام) سرچشمه گرفته است.»
(شروع زیارت جامعه کبیره، ج 1، مقدمه، فخرالمحققین شیرازی) و یا «این زیارت از لحاظ سند بسیار محکم و قوی و شاید هیچ زیارتی یا خطبه ای ... معتبرتر و اصیل تر از زیارت جامعه نباشد و ... از نظر محتوایی و حقایقی که در این زیارت درباره معصومین گفته شده، قطعا در صدر قرار دارد چون روایت یا خطبه ای که اینچنین فضائل و مناقب اهل بیت(ع) را مفصلا ذکر نموده باشد دیده نشده، مضافا بر این که از لسان معصوم نقل شده و در نهایت فصاحت و بلاغت است طوری که انسان از خواندن عبارات آن لذت می برد تا چه رسد به حقایقی که در قالب الفاظ بیان شده است و این روایت را بزرگان از علامه محدثین نقل کرده اند.»(شروع زیارت جامعه کبیره، علامه سید محمد تقی نقوی، ص 19)
این زیارت شامل بخشی از دلایل و برهان هایی است که مربوط به شناخت اصول دین و اسرار امامان پاک است و همچنین بخش زیادی از حقوق اولوالامر و اهل بیت(ع) را که خداوند به فرمانبرداری از ایشان فرمان داده است در بر دارد و نیز این زیارت به آیات قرآن و روایات نبوی و اسرار و علوم غیبی و مکاشفات حقیقی و فرمان پروردگار اشاره دارد.»(مقدمه مرحوم آیت الله محمد رضا الهادی، آل کاشف الغطاء بر کتاب شبر، ص 20)
داستان مکاشفه ای از مرحوم علامه مجلسی از خودشان نقل کرده اند که در صفحه 42 «پرتوی از زیارت جامعه کبیره»، آیت الله مکارم شیرازی آورده اند و آن را یکی از وجوه تأیید زیارت جامعه کبیره دانسته اند حال اصل ماجرا:
«در ایامی که عراق ناامن بود و مدت ها راه سامرا بسته شده بود و کسی نمی توانست به آنجا مشرف شود من در یکی از رواق ها کنار قبر علی بن ابیطالب(ع) نشسته بودم در حال مکاشفه مسائل مهمی را دیدم و حقایقی برایم کشف شد ناگهان دیدم در سامرا هستم وارد حرم شدم در این هنگام چشمم افتاد به وجود مقدس حضرت بقیه الله الاعظم (اَرواحُنا فِداهُ) که کنار قبر پدر و جدش (قبر عَسکَرِیَّین) نشسته است با مشاهده حضرت شروع کردم به خواندن زیارت جامعه کبیره با صدای بلند و رسا و تکیه به صوت همچون مداح ها تمام زیارت را در حضور حضرت خواندم وقتی زیارت تمام شد حضرت فرمود: «نِعمَتِ الزِّیارَةُ» چه زیارت خوبی است. عرض کردم این زیارت از جد شماست و به اطراف قبر اشاره کردم (چون زیارت جامعه کبیره از امام هادی(ع) است) حضرت فرمود: «نَعَم اُدخُل». بله همین طور است داخل شو. داخل شدم نزدیک درب ایستادم حضرت فرمود: نزدیک بیا. جلوتر رفتم در حالی که بدنم می لرزید و می ترسیدم حضرت فرمود: بنشین. دو زانو نشستم. فرمود: راحت باش و چهار زانو بنشین پیاده و پابرهنه آمده ای و خسته ای.
خلاصه در آن عالم حقایقی برایم کشف شد که بیشتر آن را فراموش کرده ام (مرحوم مجلسی نمی خواهد بیشتر از این شرح دهد) سپس از آن حال بیرون آمدم در حالی که در یکی از رواق های قبر امیرالمؤمنین بودم و بعد از این که مدت زیادی راه بسته شده بود اسباب زیارت فراهم شد و با پای برهنه و پیاده به زیارت سامرا رفتم و در این سفر کرامات و معجزات بزرگی برایم ظاهر شد.»
مرحوم شبر این داستانی را دلیل و قرینه بر صدور زیارت جامعه کبیره از سوی امام هادی(ع) می گیرد.
http://www.yjc.ir/fa/news/5005320/%D8%B2%DB%8C%D8%A7%D8%B1%D8%AA-%D8%AC%D8%A7%D9%85%D8%B9%D9%87-%DA%A9%D8%A8%DB%8C%D8%B1%D9%87-%D8%A7%D8%B2-%D8%A2%D9%86-%DA%A9%D8%AF%D8%A7%D9%85-%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85-%D8%A7%D8%B3%D8%AA
