***نسیم معرفت**
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ
( دعای سفره )
دعای خاصی بعد از غذا ( دعای سفره ) در منابع از معصومین «عَلَیهِمُ السَّلامُ» ذکر نشده است ولی شایسته است که انسان بعد از غذا به هر زبانی ، شکر وسپاس پروردگار بجاآوَرَد و برای خود ودیگران طلب خیر وبرکت و رزق وروزی و صحت وسلامتی و ... بنماید و در نزد اهل علم و مردم متعارف است که این دعا را بعد از غذا به عنوان دعای سفره می خوانند :
اَلْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ ، اَلْحَمْدُ للّهِ رَبِّ الشّاکِرِینَ، هَنیئاََ لِلآکِلینَ وَ بَرَکَةََ لِلباذِلِینَ،وَ صِحَّةََ لِلحاضِرِینَ وَ شَفاءً لِمَرضَی اَلمُسلِمِینَ وَسَلامَةً لِلمُسافِرینِ ؛وَمَغفِرَةً لِاَمواتِ اَلحاضِرینِ، زادَ اللهُ النِّعَمَ، دَفَعَ اللهُ النِّقَمَ، بِحُرمَةِ سَیِّدِ العَرَبِ وَالعَجَمِ، اَللّهُمَّ تَقَبَّلْ هذَهِ اَلاطعِمَةَ وَاَلأَشرِبَةَ وَ هذا الأِطعامَ والأِحسانَ مِن مُحسِنِها وَ مِن صاحِبِ البَیتِ، بِحُرمَةِ مُحَمَّدِِ وَ آلِ مُحَمَّدِِ وَ بِحُرمَةِ سُورَةِ الفاتِحَةِ مَعَ الصَّلَواتِ .
ونیز بخشی از مُناجاتُ الشّاکِرین از امام سجّاد (عَلَیهِ السَّلامُ) را که ذیلاًََ ذکر می شود[ ودر مَفاتیحُ الجَنانِ مرحوم شیخ عباس قمی آمده است] می توان به عنوان ( دعای سفره ) قرائت نمود :
لَکَ الْحَمْدُ ، إِلَهِی فَکَمَا غَذَّیْتَنَا بِلُطْفِکَ وَ رَبَّیْتَنَا بِصُنْعِکَ فَتَمِّمْ عَلَیْنَا سَوَابِغَ النِّعَمِ وَ ادْفَعْ عَنَّا مَکَارِهَ النِّقَمِ وَ آتِنَا مِنْ حُظُوظِ الدَّارَیْنِ أَرْفَعَهَا وَ أَجَلَّهَا عَاجِلاً وَ آجِلا وَ لَکَ الْحَمْدُ عَلَى حُسْنِ بَلائِکَ وَ سُبُوغِ نَعْمَائِکَ حَمْداً یُوَافِقُ رِضَاکَ وَ یَمْتَرِی الْعَظِیمَ مِنْ بِرِّکَ وَ نَدَاکَ یَا عَظِیمُ یَا کَرِیمُ بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ. و بعد آن مناسب است که چنین خوانده شود [اَللّهُمَّ اغْفِرْ لِلْمُؤْمِنینَ وَالْمُؤْمِناتِ وَالْمُسْلِمینَ وَالْمُسْلِماتِ أَلأَحْیآءِ مِنْهُمْ وَالاَْمْواتِ تابِعْ بَیْنَنا وَ بَیْنَهُمْ بِالْخَیْراتِ اِنَّکَ مُجیبُ الدَّعَواتِ اِنَّکَ عَلى کُلِّشَیْئٍ قَدیرٌ ، رَحِمَ اللّهُ مَن قَرَءَ الفاتِحَةَ مَعَ الصَّلَواتِ]
ترجمه دعای امام سجّاد (عَلَیهِ السَّلامُ) که در بالا ذکر شده بود:
تو را سپاس، خدیا همان گونه که ما را به لطف طعام دادى و با احسانت پروریدى پس نعمت هاى سرشارت را بر ما به انجام رسان، و ناگواری هاى ناخوشایند را از ما دور کن، و از بهره هاى هر دو جهان بالاتر و برترش را چه اینک و چه در آینده به ما عنایت کن، تو را سپاس بر خوبى آزمونت و بر نعمتهاى سرشارت، سپاسى که درخور خشنودی تو باشد، و در برگیرد احسان و بخشش بزرگ تو را( و خیر و جودت را به جانب ما جلب کند) اى بزرگ، اى کریم، به مهربانى ات اى مهربان ترین مهربانان.
***(حدیث مرفوع) (حدیث موقوف) وَبِهِ إِلَى وَبِهِ إِلَى التِّرْمِذِیِّ ، ثنا أَبُو سَعِیدٍ الأَشَجُّ ، ثنا حَفْصُ بْنُ غِیَاثٍ ، وَأَبُو خَالِدٍ الأَحْمَرُ ، عَنْ حَجَّاجِ بْنِ أَرْطَأَةَ ، عَنْ رَبَاحِ بْنِ عُبَیْدَةَ ، قَالَ حَفْصٌ : عَنِ ابْنِ أَخِی أَبِی سَعِیدٍ ، وَقَالَ أَبُو خَالِدٍ ، : عَنْ مَوْلَى أَبِی سَعِیدٍ ، عَنْ أَبِی سَعِیدٍ ، قَالَ : کَانَ النَّبِیُّ (صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَسَلَّمَ) إِذَا أَکَلَ أَوْ شَرِبَ قَالَ : " الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی أَطْعَمَنَا وَسَقَانَا وَجَعَلَنَا مُسْلِمِینَ " .
**اَلحَمدُلِلّهِ عَلِی مَا هَدانا وَ لَهُ الشُّکرُ عَلَی ما اًَولینا
و ستایش خاص خدا است ، ستایش از آن خدا است بر آنچه ما را راهنمائی فرمود و برای او است سپاس وشکر بر آنچه به ما بخشید. (بخشی از دعای شب عید فطر)
**در روایات وارد شده که قبل از غذا ،بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ و بعد از آن الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِینَ گفته شود.
شعر :
الهی به این سفره برکت بده ..... به این مائده شکر نعمت بده
همه شاد گردیم در این زندگی ..... به بانی این سفره رحمت بده
به آشپز و میزبان و هم میهمان ..... تن سالم و شأن و شوکت بده
نصیب همه دوستان علی(ع) ..... زحق سفره ی خیر قسمت بده
الهی به روز جزا بهر ما ...... طعام بهشتی ز جنت بده
الهی که این سفره معمور باد دمادم پر ازنعمت ونور باد
بلائی که باشد در آفاق ودهر از این سفره وصاحبش دور باد
**حضرت آیت الله سید اصغر سعادت میرقدیم لاهیجی