** رُوِیَ عَنْ أَبِی مُحَمَّدٍ اَلحَسَنِ الْعَسْکَرِیِّ (عَلَیهِِ السَّلامُ ) أَنَّهُ قَالَ عَلَامَاتُ الْمُؤْمِنِ خَمْسٌ صَلَاةُ الْإِحْدَى وَ الْخَمْسِینَ وَ زِیَارَةُ الْأَرْبَعِینَ وَ التَّخَتُّمُ بِالْیَمِینِ وَ تَعْفِیرُ الْجَبِینِ وَ الْجَهْرُ بِبِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیم.
امام حسن عسکری (عَلَیهِِ السَّلامُ ) فرمود : نشانه‌های مؤمن پنج چیز است: پنجاه رکعت نماز (نماز یومیه و نمازهای نافله)، زیارت اربعین (حسینی (عَلَیهِِ السَّلامُ ) ) ، انگشتر به دست راست کردن، جَبین و پیشانی را در سجده بر خاک گذاردن ، جَهر و بلند گفتن بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ در نماز . (وسایل الشیعه/ج10/ص375 - بحارالأنوار 82 75 باب 24-تهذیب الأحکام ، ج 6 ، ص: 52-)
شیخ مفید در کتاب مَزار، فصلی تحت عنوان «فَصلُ زِیارَةِ الأَربَعین» دارد و در آنجا همین حدیث امام حسن عسکری (عَلَیهِِ السَّلامُ ) را که در بالا آمده است ذکر می نماید و نیز در کتاب «تَهذیبُ الأَحکام از مرحوم شیخ طوسی » این حدیث آمده است . همچنین شیخ طوسی در «مِصْباحُ الْمُتَهَجِّد و سِلاحُ الْمُتَعَبِّد » می‌فرماید: « وَ یُستَحَبُّ زِیارَتُهُ فِیهِ وَ هِیَ زِیارَةُ الأَربَعینِ یعنی مستحب است زیارت امام حسین ع در روز اربعین و آن زیارت همان زیارت اربعین است » بعد همین روایت امام حسن عسکری (ع) را بیان می کند و بسیاری دیگر از کُتُب معتبر نیز این روایت را ذکر کرده اند .
**********************************************
زیارت اربعین
اربعین سید الشهدا ع مصادف با روز بیستم صفرالمُظفَّر است، شیخ طوسى در کتاب تَهذیبُ الأَحکام و مِصْباحُ الْمُتَهَجِّد از حضرت امام حسن عسکرى ع روایت کرده: نشانه هاى مؤمن پنج چیز است: پنجاه و یک رکعت نماز گذاردن، که مراد هفده رکعت واجب، و سی و چهار رکعت نافله [مستحب] در هر شب و روز است، و زیارت اربعین، و انگشتر به دست راست نمودن، و پیشانى را در سجده بر خاک نهادن، و بلند گفتن «بسم اللّه الرّحمن الرّحیم» کیفیت زیارت حضرت امام حسین علیه السّلام در روز اربعین بدین صورت است : هنگامیکه قسمت قابل توجهى از روز برآمده، بخوان
اَلسَّلامُ عَلى وَلِىِّ اللَّهِ وَ حَبیبِهِ؛
سلام بر ولى خدا و دوست او
اَلسَّلامُ عَلى خَلیلِ اللَّهِ وَ نَجیبِهِ ؛
سلام بر خلیل خدا و بنده نجیب او
اَلسَّلامُ عَلى صَفِىِّ اللَّهِ وَابْنِ صَفِیِّهِ
سلام بر بنده برگزیده خدا و فرزند برگزیده‌اش
اَلسَّلامُ عَلىَ الْحُسَیْنِ الْمَظْلُومِ الشَّهیدِ
سلام بر حسین مظلوم و شهید
اَلسَّلامُ عَلى اَسیرِ الْکُرُباتِ وَ قَتیلِ الْعَبَراتِ
سلام بر آن بزرگوارى که اسیر گرفتاری ها و سختی ها بود و کُشته اشکِ روان گردید
اَللّهُمَّ اِنّى اَشْهَدُ اَنَّهُ وَلِیُّکَ وَابْنُ وَلِیِّکَ وَ صَفِیُّکَ وَابْنُ صَفِیِّکَ الْفاَّئِزُ
خدایا من به راستى گواهى دهم که آن حضرت ، ولىّ ( و نماینده) تو و فرزند ولىِّ تو بود و برگزیده‌ات و فرزند برگزیده‌ات بود که کامیاب شد
بکَرامَتِکَ اَکْرَمْتَهُ بِالشَّهادَةِ وَ حَبَوْتَهُ بِالسَّعادَةِ وَ اَجْتَبَیْتَهُ بِطیبِ الْوِلادَةِ
به بزرگداشتت ، گرامیش کردى به مقام شهادت و مخصوصش داشتى به سعادت و برگزیدى او را به پاکزادى و پاکى ولادت
وَ جَعَلْتَهُ سَیِّداً مِنَ السّادَةِ وَ قآئِداً مِنَ الْقادَةِ وَ ذآئِداً مِنْ الْذادَةِ
و قرارش دادى یکى از آقایان (بزرگ) و از رهروان پیشرو و یکى از کسانى که از حق دفاع کردند
وَاَعْطَیْتَهُ مَواریثَ الاَْنْبِیاءِ وَ جَعَلْتَهُ حُجَّةً عَلى خَلْقِکَ مِنَ الاَْوْصِیاءِ
و میراث‌هاى پیامبران را به او دادى و از اوصیائى که حجت تو بر خَلقت هستند قرارش دادى
فَاَعْذَرَ فىِ الدُّعآءِ وَ مَنَحَ النُّصْحَ وَ بَذَلَ مُهْجَتَهُ فیکَ
او نیز در دعوت مردم جاى عذر و بهانه‌اى (براى کسى) نگذارد و بی‌دریغ خیرخواهى کرد و جان خود را در راه تو داد
لِیَسْتَنْقِذَ عِبادَکَ مِنَ الْجَهالَةِ وَ حَیْرَةِ الضَّلالَةِ
تا برهاند بندگانت را از (گرداب) جهالت و نادانى و سرگردانى (در وادى) گمراهى
وَ قَدْ تَوازَرَ عَلَیْهِ مَنْ غَرَّتْهُ الدُّنْیا وَ باعَ حَظَّهُ بِالاَْرْذَلِ الاَْدْنى؛
و چنان شد که همدست شدند بر علیه آن حضرت کسانى که دنیا فریبشان داد.
وَ شَرَى آخِرَتَهُ بِالثَّمَنِ الاَْوْکَسِ وَ تَغَطْرَسَ وَ تَرَدّى فى هَواهُ
و فروختند بهره (کامل و سعادت خود را) به بهاى پست ناچیزى و از دست دادند آخرتشان را در مقابل بهائى اندک و بى مقدار ، و بزرگى و تکبُّر کردند و خود را در چاه هوا و هوس سرنگون کردند، ( و خود را در دامن هواىِ نفس انداختند)
وَاَسْخَطَکَ وَاَسْخَطَ نَبِیَّکَ
و تو و پیامبرت را به خشم آوردند
وَ اَطاعَ مِنْ عِبادِکَ اَهْلَ الشِّقاقِ وَالنِّفاقِ وَ حَمَلَةَ الاَْوْزارِ
و پیروى کردند از میان بندگانت آنانى را که اهل دو دستگى و نفاق بودند و کسانى را که بارهاى سنگین گناه به دوش مى‌کشیدند
الْمُسْتَوْجِبینَ النّارَ فَجاهَدَهُمْ فیکَ صابِراً مُحْتَسِباً حَتّى سُفِکَ فى طاعَتِکَ دَمُهُ وَاسْتُبیحَ حَریمُهُ
و بدین جهت مستوجب دوزخ گشته بودند آن حضرت (که چنان دید) با شکیبائى و پاداش جوئى با آنها جهاد کرد( صابرانه و به حساب تو جهاد نمود ) تا اینکه خونش در راه پیروى و طاعت تو ریخته شد و حریم مقدسش نیز شکسته شد.
اَللّهُمَّ فَالْعَنْهُمْ لَعْناً وَبیلاً وَ عَذِّبْهُمْ عَذاباً اَلیماً
خدایا آنان را لعنت کن لعنتى سنگین، و عذابشان کن عذابى دردناک
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَابْنَ رَسُولِ اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَابْنَ سَیِّدِ الاَْوْصِیاَّءِ
سلام بر تو اى فرزند رسول خدا، سلام بر تو اى فرزند سَرورِ اوصیاء
اَشْهَدُ اَنَّکَ اَمینُ اللهِ وَابْنُ اَمینِهِ عِشْتَ سَعیداً وَ مَضَیْتَ حَمیداً
گواهى دهم که به راستى تو امین و امانتدار خدا و فرزند امانتدار اویى ، سعادتمند زیستى و ستوده از دنیا رفتى
وَ مُتَّ فَقیداً مَظْلُوماً شَهیداً وَ اَشْهَدُ اَنَّ اللَّهَ مُنْجِزٌ ما وَعَدَکَ
و گمگشته و ستمدیده و شهید( از این عالَمِ فانی ) درگذشتى و گواهى میدهم که خدا آنچه را به تو وعده داده وفا کننده است.
وَ مُهْلِکٌ مَنْ خَذَلَکَ وَ مُعَذِّبٌ مَنْ قَتَلَکَ وَ اَشْهَدُ اَنَّکَ وَفَیْتَ بِعَهْدِاللهِ
و به هلاکت رساند هر که را که دست از یاریت برداشت و عذاب کند کسى که تو را کشت و گواهی دهم که تو به خوبى وفا کردى به عهد خدا،
وَ جاهَدْتَ فى سَبیلِهِ حَتّى اَتیکَ الْیَقینُ فَلَعَنَ اللهُ مَنْ قَتَلَکَ،
و جهاد کردى در راه او تا مرگت فرا رسید خدا لعنت کند کسى که تو را کشت
وَ لَعَنَ اللهُ مَنْ ظَلَمَکَ وَ لَعَنَ اللَّهُ اُمَّةً سَمِعَتْ بِذلِکَ فَرَضِیَتْ بِهِ
و خدا لعنت کند کسى که به تو ستم کرد و خدا لعنت کند مردمى که شنیدند جریان کشتن و ستم تو را و بدان راضى بودند،
اَللّهُمَّ اِنّى اُشْهِدُکَ اَنّى وَلِىُّ لِمَنْ والاهُ وَ عَدُوُّ لِمَنْ عاداهُ بِاَبى اَنْتَ وَ اُمّى یَابْنَ رَسُولِ اللَّهِ.
خدایا من تو را گواه مى‌گیرم که دوست دارم هر که او را دوست دارد و دشمن هستم با هر که او را دشمن دارد ، پدرم و مادرم به فدایت اى فرزند رسول خدا.
اَشْهَدُ اَنَّکَ کُنْتَ نُوراً فىِ الاَْصْلابِ الشّامِخَةِ وَالاَْرْحامِ الْمُطَهَّرَةِ،
گواهى دهم که تو به راستى نورى بودى در پشت پدرانى بلند مرتبه و رَحِم‌هایى پاکیزه
لَمْ تُنَجِّسْکَ الْجاهِلِیَّةُ بِاَنْجاسِها وَ لَمْ تُلْبِسْکَ الْمُدْلَهِمّاتُ مِنْ ثِیابِها،
اوضاعِ زمان جاهلیّت به آلودگی‌هایش تُرا آلوده نکرد و از لباس‌هاى چرکینش خود به تو نپوشانید ( دامن پاک تو از همه آلودگی ها و پلیدی های عصرِ جاهیت مُبرَّی و برکنار بود )
وَ اَشْهَدُ اَنَّکَ مِنْ دَعاَّئِمِ الدّینِ وَ اَرْکانِ الْمُسْلِمینَ وَ مَعْقِلِ الْمُؤْمِنینَ،
و گواهى دهم که به راستى تو از پایه‌هاى دین و ستون‌هاى محکم مسلمانان و پناهگاه مردمان با ایمان هستی
وَ اَشْهَدُ اَنَّکَ الاِْمامُ الْبَرُّ التَّقِىُّ الرَّضِىُّ الزَّکِىُّ الْهادِى الْمَهْدِىُّ،
و گواهى دهم که به راستى تو پیشواىِ نیکوکارِ با تقوا و پسندیده و پاکیزه و راهنماىِ راه یافته‌اى هستی .
وَ اَشْهَدُ اَنَّ الاَْئِمَّةَ مِنْ وُلْدِکَ کَلِمَةُ التَّقْوى وَ اَعْلامُ الْهُدى وَ الْعُرْوَةُ الْوُثْقى وَالْحُجَّةُ على اَهْلِ الدُّنْیا
و گواهى میدهم که امامان از فرزندانت، اصل و روح و حقیقتِ تقوا،، و نشانه هاى هدایت، و دستگیره محکم، و حجّت بر اهل دنیا هستند
وَ اَشْهَدُ اَنّى بِکُمْ مُؤْمِنٌ وَ بِاِیابِکُمْ مُوقِنٌ بِشَرایِعِ دینى وَ خَواتیمِ عَمَلى وَ قَلْبى لِقَلْبِکُمْ سِلْمٌ،
و گواهى دهم که من به شما ایمان دارم و به بازگشتتان ( روز رَجعت ) یقین دارم با قوانین دینم و عواقبِ کردار و عَمَلم و دلم تسلیمِ دل شما است ( قلبم با قلبتان در صلح و آشتی است و هیچ دشمنی با شما ندارم و تسلیم خواسته های شما هستم )
وَ اَمْرى لاَِمْرِکُمْ مُتَّبِعٌ وَ نُصْرَتى لَکُمْ مُعَدَّةٌ حَتّى یَاْذَنَ اللَّهُ لَکُمْ،
و کارم پیرو و تابعِ کار شما است و یاریم برای شما آماده است تا آن که خدا (در ظهورتان در روز رَجعت ) به شما اجازه دهد
فَمَعَکُمْ مَعَکُمْ لامَعَ عَدُوِّکُمْ صَلَواتُ اللهِ عَلَیْکُمْ وَ على اَرْواحِکُمْ،
پس با شمایم نه با دشمنان شما، درودهاى خدا بر شما و بر روان‌هاى شما
وَ اَجْسادِکُمْ وَ شاهِدِکُمْ وَ غاَّئِبِکُمْ وَ ظاهِرِکُمْ وَ باطِنِکُمْ.
و پیکرهایتان و حاضرتان و غائبتان و آشکارتان و نهانتان.
آمینَ رَبَّ الْعالَمینَ.
آمین اى پروردگار جهانیان.
